Belastingvoordelen voor "impatriates"  in Frankrijk

Om de attractiviteit van Frankrijk voor buitenlands talent te vergroten bestaat er in Frankrijk een speciaal belastingregime voor impatriates (artikel 155B Code Général des impôts). Het gaat daarbij om tijdelijke belastingvoordelen met betrekking tot inkomsten uit arbeid en uit vermogen voor werknemers die uit het buitenland komen om -al dan niet tijdelijk- in Frankrijk te werken.

Wie komt ervoor in aanmerking?
In de praktijk blijkt dat veel werknemers en werkgevers niet weten dat deze planning ook toegepast kan worden op werknemers die vanuit het buitenland worden aangeworven om voor een lokale werkgever in Frankrijk te werken.
De tax planning  is er dus niet enkel voor werknemers die door werkgevers in het buitenland tijdelijk worden uitgezonden naar Frankrijk!

Wat zijn de voorwaarden om voor de regeling in aanmerking te komen?
Als aan de onderstaande voorwaarden wordt voldaan, dan kan de werknemer profiteren van het belastingregime vanaf de begindatum van de tewerkstelling  en de 8 daaropvolgende kalenderjaren. Voor werknemers die voor 6 juli 2016 zijn begonnen gold het belastingregime er "slechts" voor 5 jaar.
1. De werknemer was geen fiscaal ingezetene in de 5 kalenderjaren voorafgaand aan de startdatum van de tewerkstelling in Frankrijk;
2. Daarnaast is de voorwaarde dat men vanuit  het buitenland moet worden aangeworven, hetgeen  betekent dat de "transferletter" of het Franse lokale arbeidscontract ondertekend moet worden voordat men naar Frankrijk verhuist;
3. De regeling geldt in beginsel enkel voor de periode dat de werknemer inwoner is van Frankrijk. Indien de werknemer inwoner wordt voor 31 december in het belastingjaar na aankomst, dan kan in die niet-inwoner periode het tax regime ook worden toegepast;
4. De laatste voorwaarde is dat de werknemer moet gaan werken voor een onderneming met een vestiging in Frankrijk. Dat kan ook een buitenlandse werkgever zijn zonder juridische entiteit in Frankrijk maar wel met een vaste inrichting (succursale).

Waaruit bestaat de regeling?

Inkomsten uit arbeid:

In principe zijn er twee manieren om te profiteren van het belastingregime:

- Vrijstelling van impatatriate toelagen, zoals vergoeding voor woonkosten, aanpassing kosten levensonderhoud, schoolvergoeding voor kinderen, etc… op de reële basis (elementen genoemd in het arbeidscontract of het  avenant die direct verband houden met de verrichte arbeid);  of, als optie
- Een forfaitaire impatriate aftrek van maximaal 30% van het netto belastbare inkomen,  na aftrek van de toepasselijke sociale lasten.

De vrijstelling van impatriate toelagen zijn in de praktijk meer van toepassing op werknemers die tijdelijk zijn uitgezonden naar Frankrijk door een buitenlandse werkgever.
Werknemers die een lokaal contract hebben in Frankrijk hebben dit soort toelagen in de regel niet. Voor deze werknemers bestaat er wel een mogelijkheid om onder bepaalde voorwaarden de forfaitaire impatriate aftrek van maximaal 30% op het netto-belastbare inkomen toe te passen.

In dit artikel bespreken we enkel de forfaitaire impatriate aftrek van maximaal 30%  voor een werknemer die op een lokaal arbeidscontract is aangeworven in Frankrijk.

Om de mogelijkheid te bekijken om de impatriate aftrek (op salaris + bonus) toe te passen, moet men weten wat de salarisschalen van de functie in Frankrijk zijn (salaris + bonus).
De impatriate aftrek van maximal 30% kan worden toegepast onder voorwaarde dat het netto belastbare salaris ten minste gelijk is aan het netto belastbare salaris van de laagste salarisschaal van de functie in Frankrijk voor werknemers met dezelfde ervaring als de werknemer in kwestie, het zogenaamde referentiesalaris. 

Ter verduidelijking 2 voorbeelden voor een werknemer die op een lokaal arbeidscontract  is aangeworven in Frankrijk en sociaal verzekerd is in Frankrijk. In dat geval hoeven we niet naar het netto belastbare salaris maar kunnen we naar het bruto salaris te kijken.

Voorbeeld 1:
Voor een bruto jaarsalaris van EUR 100 000 moet de laagste salarisschaal lager of gelijk zijn aan EUR 70 000 om in aanmerking te komen voor de volledige aftrek van 30% op het netto belastbare salaris na aftrek van Franse sociale zekerheid (EUR 100 000 minus EUR 70 000 gedeeld door EUR 100 000).

Indien bijvoorbeeld bij een bruto salaris van EUR 100 000 het netto belastbare inkomen EUR 82 000 is, dan is de forfaitaire aftrek 30% x EUR 82 000 = EUR 24 600. Het belastbare inkomen is dan EUR 82 000 minus EUR 24 600 = EUR 57 400.

Voor een werknemer met een bruto salaris van EUR 100 000, niet gehuwd, is het belastingvoordeel van de 30%-aftrek EUR 6 641 op jaarbasis

Voorbeeld 2:
Indien bij een bruto jaarsalaris van EUR 100 000 de laagste salarisschaal EUR 80 000 is, dan is er slechts een aftrek van 20% op het netto belastbare salaris na aftrek van Franse sociale zekerheid (EUR 100 000 minus EUR 80 000 gedeeld door EUR 100 000).

Indien bijvoorbeeld bij een bruto salaris van EUR 100 000 het netto belastbare inkomen EUR 82 000 is, dan is de forfaitaire aftrek 20% x EUR 82 000 = EUR 16 400. Het belastbare inkomen is dan EUR 82 000 minus EUR 16 400 = EUR 65 600.

 Het is niet nodig om een verzoek bij de belastingdienst in te dienen voor de toepassing van de impatriate aftrek. Het is in beginsel wel nodig om een attest van de werkgever op te stellen met de laagste en hoogste salarisschaal van de functie voor iemand met dezelfde ervaring in de branche.

Als men geen idee heeft van het laagste referentiesalaris (en bonus), dan kan men besluiten om een salarisrapport (benchmark)  voor de functie te vragen bij HR-adviesbureaus zoals Mercer, WTW (Wills Towers Perrin), Hays, Michael Page enz.

De werkgever kan de impatriate aftrek toepassen in de salarisstrook van de werknemer. Indien de werkgever niet wil meewerken dan kan de werknemer de  impatriate aftrek claimen in de aangifte inkomstenbelasting.  Ze zullen dan wel een onderbouwing moeten hebben van de laagste salarisschaal van het referentiesalaris - bijvoorbeeld een benchmark zoals hierboven beschreven.

Het salaris met betrekking tot de buitenlandse werkdagen (business trips) is ook vrijgesteld van belasting als de werknemer in het buitenland werkt voor het directe en exclusieve voordeel van de werkgever. De totale belastingvrijstelling is echter beperkt tot 50% van het totale netto belastbare loon - inclusief de impatriate aftrek zoals hierboven beschreven.
Het is verplicht dat de werknemer in de aangifte inkomstenbelasting het vrijgestelde salaris -impatriate aftrek en vrijgesteld bedrag voor buitenlandse werkdagen- aangeeft in het vakje 1DY van het 2042C formulier.

Inkomsten uit buitenlands vermogen:
Tenslotte is er nog een extra belastingvoordeel. De inkomsten uit buitenlands vermogen (zoals rente, dividenden, vermogenswinsten etc) zijn normaal gezien belast tegen een tarief van 30% (12,8% belasting en 17,2% social tax) op basis van de huidige belastingregelgeving. Met het belastingregime is er een 50%-belastingaftrek, waardoor het tarief van 12,8%  in feite verlaagd wordt tot 6,4%. De effectieve belastingdruk is dan niet 30%, maar 17,2% + 6,4% = 23,6%.